Pages

Wednesday, November 30, 2011

**** ბრწყინვალება...

რამოდენიმე დღის წინ ეს ფოტო ჩემმა მეგობარმა მე და კიდევ რამოდენიმე ჩემს მეგობარს მოგვიძღვნა. დავფიქრდი და მისი ხუმრობა საკმაოდ რეალისტურია. ამას დიდი რეზონანსი მოყვა და დავიწყეთ თავის მართლება , მაგრამ სულ ტყუილად. ეს მხიარული ჩამონათვალი საკმაოდ რეალურია დღეს. სასწაულის მოლოდინს გავს ყველაზე უმნიშვნელო კომენტარიც კი. საკმაოდ დიდ დროს ვუთმობთ იმ ადამიანის ძებნას ვინც შეიძლება სრულიად არ არის რეალური. ვიგონებთ იდეალური მამაკაცის პარამეტრებს, თუმცა ეს კრიტერიუმები მკაფიოდ იმიჯნება ერთმანეთისგან. მოდი ისეთ მახასიათებლებს ჩამოვთვლი რაც მეტ-ნაკლებად სტანდარტია. 
ანუ უნდა იყოს: ძლიერი;
ჭკვიანი;
საქმიანი;
ყურადღებიანი;
უნდა ახსოვდეს ყველა მნიშვნელოვანი თარიღი თქვენი ურთიერთობის, თან ისე რომ არსად ქონდეს ჩანიშნული;
უნდა შეეძლოს სურპრიზების კეთება;
უყვარდეს თქვენთან ერთად სეირნობა;
თქვენი მოსმენა, მაშინაც კი როცა 1000 სისულელეს ლაპარაკობ და თავადაც კარგად იცი ეს; 
ხო აუცილებლად, ფინანსურად საკმაოდ მყარი, რომ თქვენი სურვილები იქამდე აასრულოს სანამ ამას თქვენ მოიფიქრებთ.
მაგრამ ეს რატომ ”თქვენ” და არა ”ჩვენ” ვერ მივხვდი... ამაზე მეც არ ვიტყოდი უარს.
უარს კი არა, დიდი სიამოვნებით შევირგებდი ასეთ ადამიანთან ურთიერთობას. 
მოდი ეხლა რეალურად გადავავლოთ თვალი და დავფიქრდეთ, შეიძლება ეს ყველაფერი ერთ კაცში ჩაეტიოს??? მგონი რომ არა, ხომ არ ჯობია ასეთი თვისებებით სხვადასხვა კაცისგან ერთი რომანტიული თაიგული შევკრათ და ხან ჭკვიანი გვყავდეს ხან მზრუნველი, ხან ფეხით მოხეტიალე და ასე დაუსრულებლად, როცა რა მოგვინდება იმის მიხედვით თაიგულიდან ერთი მამაკაცი...
ააა... უხამსობაა ეს ყველაფერი? გაუმაძღარი და დაუკმაყოფილებელი გგონივართ??? სულაც არა, მე პრაქტიკული ვარ. და თუ ვინმეს მართლა გონია რომ ამ ნაკრებს ერთში იპოვის ძალიან ცდება, ასეთი რამ არ არსებობს! ამის მისაღებად მხოლოდ ზემოთხსენებული ხერხი არსებობს. უნდა შევეშვათ კდემამოსილების ფარდის უკან მალვას და მარადქალიშვილობას. იმოქმედეთ რომ მიიღოთ ის რაც გსურთ, ნუ ფიქრობთ რას იფიქრებენ თქვენზე, უბრალოდ კარგად დაფიქრდით რა გინდათ ან ვინ გინდათ რომ იყოს თქვენს გვრდით.
ნუ გავაიდეალებთ ნურავის, ნუ ვეცდებით ვეძიოთ და ვიპოვოთ არ არსებული გმირი. ნურც იმას ვეცდებით რომ ძალით შევქმნათ ამ ღირსებების არ მქონისგან იდეალური მამაკაცი.
პირველ რიგში შევიყავროთ საკუთარი თავი. ვეცადოთ დავინახოთ ისედად როგორც გვინდა რომ სხვები გვხედავდნენ. ყველაზე მეტად რომ არ გეღიმება მაშინ ჩაიხედე სარკეში და თბილად გაუღიმე საკუთარ თავს. დილა დაიწყე იმით რომ საკუთარ თავს უთხრა: დღეს შენ იბრწყინებ! _ და გაბრწყონდები. 
ვერასოდეს იქნები ბედნიერი თუ არ გეცოდინება რა გაგაბედნიერებს. ეცადე მცირედმა გაგახაროს რომ მაგაზე მეტმა გაგაბედნიეროს. ეს ჩემი რეცეპტია, რომელიც საკუთართავს გამოვუწერე. არ გეტყვით და ვერ მოგატყუებთ რომ ამით ჩემი ცხოვრება უკვე შეიცვალა, რადგან ამწუთას დავფიქრდი ამ დეტალებზე. რაც შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა, ის არის რომ , მე ხვალ დილით ისე გავუღიმებ საკუთარ თავს, როგორც არასდროს და სახლიდან გასვლისწინ ბედნიერ დღს ვუსურვებ. 
PS ღიმილი გადამდებია და ისმინება...

Sunday, November 20, 2011

კეთილი და ღიპიანი პოსტი

 მე მინდა ეს კეთილი და ღიპიანი პოსტი ჩემს ორ კეთილ ღიპიანს და კიდევ ორ მომავალ ნათლულს მივუძღვნა...
ამ ორიდან ერთერთმა მოახერხა და გადამდო ეს ორსულური ქცევები, უკვე როგორც საკუთარ შეგრძნებებს ისე აღვიქვავ ყველა მის სურვილს... ფორთოხლის სუნი მსიამოვნებს და საოცარად რეალურად ვგრძნობ მის ამსუნაგებულ მზერას.
არ ვიცი რისი ბრალია ეს ყველაფერი, ალბათ ასაკი ... ხო ამანაც იცის დედობრივი ინსტიქტების თამაში... მოდი ამაზე ბოლოს დამცინეთ, კომენტარში, თუ კიდევ გენდომებათ ჩემი დაცინვა...
იცით ვინმემ რა შეგრძნებაა, როცა დედა უნდა გახდე? ჯერ კიდევ გულისფანცქალით რომ ყიდულობ ტესტს მერე საგულდაგულოდ ჩუმად მარტო აკეთებ რომ ცრუ განგაში არ იყოს. იცდი და უაზროდ იწელება ის 5 წუთი სანამ უნდა გაწითლდეს ,,, და აი! არის!!! დადებითია!!! აქ იწყება თავდავიცყება!!!!
პირველი რეაქცია ხომ სიხარულია უზომო სიხარული, მერე პასუხისმგებოლობის მომატებული შეგრძნება. ამ დროს ხომ ისედაც ყველაფრის მიმართ განსაკუთრებულად ემოციური და გულჩვილი ხარ... აი ის 5 ცუთიც სანამ ჯერ მხოლოდ ეჭვი გქონდა უკვე პასუხისმგებლობით უცდიდი პასუხს...
მერე მშვიდდები და ალბათ მთელი 9თვე გრძელდება ეს უსასრულო სიხარული. 9 თვე გაქვს დრო რომ ამ სასწაულში იცხოვრო, შეგრძნებაში რომელიც არაფერს გავს დედამიწის ზურგზე, ერთადერთია.
მდგომარეობა, როცა შენში კიდევ ერთს გრძნობ, და ეს ერთი შენი გულის ქვეშ ჩუმად იზრდება... მარტო დარჩენილი ჩუმად უსმენ მის გულისცემას და გრძნობ როგორ უცემს გული. ნამდვილად გრძნობ ორ გულისცემას, იმისდამიუხედავად რომ ჯერ არ განძრეულა. ერთი შენი, დამძიმებული სუნთქვით აჩქარებული და მეორე სულ ციცქნა შენსაზე ბევრად სწრაფად ცემს.
რა შეგრძნებაა როცა ხვდები რომ ყველაზე, ყველაზე ახლობელი და თითქმის შენი სხეულის ნაწილი, კიდევ ერთი ადამიანი უნდა იყოს?! ეს პატარა არსება ისევეა, როგორც ხელი,  ხელის გული, გული თვალი რა ვიცი სხეულის ნებისმიერი ნაწილი.
შენშია შენახული და შენ ხარ მისთვის ყველაფერი, შენით სუნთქავს, შენით იკვებება და ხასიათიც შენგან ედება.მშვიდად არის როცა შენ არ შფოთავ, კიბეზე რომ ადიხარ მისი გულის ცემაც ჩქარდება. მუცელზე დადებულ შენს ხელისგულს თავისი ციცქნა ხელებით შიგნიდან ეფერება.
შენ ახლა ბევრად უფრო ჩვილი და გულჩვილი ხარ, ვიდრე ოდესმე. ყველაზე მარტივად გწყინს და  გიხარია. გეშინია და გშია ორი ადამიანივით. ცხოვრების წესი გაქვს შეცვლილი და ზრუნავ. მუსიკა ბევრად მელოდიური და მშვიდია რასაც შენ უსმენ. საჭმელი რასაც ჭამ, აუცილებლად კითხულობ შემადგენლობას... სურვილები, სურვილებიც ხომ როგორ გეცვლება, ადრე თუ ხორცი გიყვარდა ეხლა სალათები ყოფილა სასარგებლო...
შენ ხარ ჟანგბადი და სინათლე მისთვის, შენ ხარ ჯავშანი და სავანე... შენ ყველაზე მეტად ხარ პასუხისმგებელი მის მომავალზე, შენ უნდა მიიღო ყველაფერი სასარგებლო რომ მას გადასცე!!!
მე მიყვარს თქვენი დღევანდელი მდგომარეობა და მხოლოდ ვოცნებობ რომ მეც მოვისმინო ჩემში მეორე გულისცემა.