ნაძვის ხე 15 დეკემბერს დავდგი. დიდი ზარ-ზეიმით, ბავშვებთან ერთად ავაწყვე და გავაჭახჭახე ვერცხლისფერი გრილიანდები.
სანტას ქუდით დავდივარ სამსახურში, მანქანაშიც კი დავკიდე საახალწლო სათამაშოები.
ვინც მხედავს, თვით პოზიტივს მეძახის და ამბობენ რომ ახალ წელს ყველაზე მეტად ვეგებები.
არადა, არ მინდა რომ მოვიდეს.
ერთი საჩუქარი და ალბათ ერთადერთიც, უკვე მივიღე და მეტს არ ველოდები. მე უკვე გავაჩუქე და კიდევ მაქვს რამოდენიმე საჩუქარი გასაკეთებელი, სულ ეს არის.
მეშინია!
მგონია რომ რაღაც უნდა მოხდეს და ბევრი რამ დამრჩა გაუკეთებელი.
გული მწყდება რომ მთავრდება ეს წელი. 2012 ნორმალური წელი იყო, მარა არც ისეთი, რომ სამუდამოდ მინდოდეს ჩარჩენა.
არ ვიცი რატომ მაქვს ასეთი მოლოდინი მაგრამ ფაქტია, რომ 31-ში ისეთ ადგილას მინდა ვიყო, სადაც ამ თბილისურ და ზოგადად ახალწლურ ორომტრიალს ვერ ვიგრძნობ.
არ ვგეგმავ, არ ვემზადები, მაგრამ მაინც მოდის და ამიტომ სიჩუმეში მინდა გავექცე. 2013-ო მოდი, ოღონდ უჩემოდ აზეიმდი! მეზარება შენი ბზინვარება და რახა-რუხი!
ამის წაკითხვის მერე საერთოდ აღარ მინდა არავითარი ზარ-ზეიმი. :)))
ReplyDelete