მიყვარს ყავით და "პაპიროსით" გაღვიძება

ვინმეს გიცდიათ სიგარეტისთვის თავის დანებება?

მე, კი.

ძალიან ბევრჯერ და თან საკმაოდ წარმატებით 

სასაცილოა ხო? 

პროფესიონალი თვითმკვლელივით ვარ, იმდენად მარტივად ვანებებ თავს რომ ჩემი 3 წლიანი სტაჟის განმავლობაში ალბათ 5-ჯერ დავანებე მოწევას თავი 2-3 თვით. 

იმდენად მიყვარს მოწევა, ვგიჟდები პირველი ღერის გემოზე!!! დიდი პაუზის მერე სულ სხვა გემო აქვს, გაბრუებს და ჯერ კიდევ არ აქვთ გაბანძებული ჩვევაში გადასული ნიკოტინის გემო.

ამ პაუზებში მხოლოდ კენტი 8 იყო რის ცდუნებასაც ვერ ვუძლებდი. 

დღეს 26 თებერვალია და უკვე 4თვეა არ მომიწევია. ნუ, თუ არ ჩავთვლით 2 მცდელობას, ისიც კენტი8-ით გამოწვეული სისუტის გამო, რომელიც სამწუხაროდ პირველივე ნაპასზე გადავაგდე. ვეღარ ვისიამოვნე, ისე როგორც სხვა დროს ხდებოოდა ხოლმე. 

არადა ამ შუაღამისას სიგარეტზე ფიქრმა წამომაგდო საწოლიდან და გადავწყვიტე ეს ემოცია მეთქვა. დაკარგული სიყვარულივით მენატრება ხოლმე. მენატრება სიგარეტით განმარტოვება საკუთარ თავთან და ბოლო ღერის შიში რომ დროზე უნდა იყიდო. მენატრება ასანთით მოკიდებული სიგარეტის პირველ აალებას მოყოლებული ჩემი ტუჩებით ფილტრთან მოჭიდება. ბოლის წართმევა და ღრმა თითქმის ფილთვებთან გადაშვება. მერე ისევ ტუჩებით გემრიელი გამოთხოვება საკუთარ სხეულში გატარებული კვამლის. სიგარეტი ცუდი საყვარელივით არის. გსიამოვნებს, მაგარამ გვნებს. სათანადოდ ვერ გექცევა :)) არ გიფრთხილდება. აი მაგიტომაც პირველი ნაპასები მიყვარს და მენატრება მერე უკვე პაპსავდება. ბანძდება და გიმორჩილებს. დროს და ფინანსებს გართმევს. კიდევ ჯანმრთელობას და ქალის პეწს. მიყვარს ყავით და პაპიროსით გაღვიძება, მერე მთელი დღე თითებში მოქცეული ღერით დღის გალევა, მაგრამ ამჯერად არ ვაპირებ მოწევის დაწყებას.