წარსულთან ხეტიალი

 

რა საერთო აქვს ამ მუსიკას შოტლანდიურ ვისკისთან არავინ იცით, ხო?...
ალბათ არც არაფერი, ერთადერთი რაც მათ ჩემში აერთიანებს ცოოოტა მოგონებებია. თავის დროზე ერთმა ჩემმა მეგობარმა, ამ სიმღერას და ვისკის ერთად გვაზიარა. ვისხედით, გვიან შემოდგომის ერთ ღამეს შარდენის ერთ-ერთ ბარში და ვისკით ვითბობდით ისედაც თბილ გულებს. ვწრუპავდით ვისკის და ვისმენდით მის არაფხიზელ მღერას

Via, via, vieni via di qui, niente pi... 

და მერე ჰარმონიულად ვყვებოდით 

It's wonderful, it's wonderful, it's wonderful
good luck my babe, it's wonderful, it's wonderful,
it's wonderful
I dream of you... chips, chips, du-du-du-du 

ვისხედით ასე, რომელიღაც სალონში დაბიგუწებული ”უკან” გაყრილი ”პეროებით” და ვტკბებოდით წუთებით. ვოცნებობდით ათას სისულელეზე.

 მათ ალბათ ქონდათ კონკრეტული გადაკვეთილი ფიქრები, მე კი ასე მესამე, მხოლოდ იქ ყოფნას ვირგებდი.

 ამ საღამოების წყალობით გავიგე ვისკის და ყინულის კონცენტრაციის ნორმები, რამდენ გრამ ვისკიში აჯობებდა 2 ყინულის ჩაგდება. 

დავდიოდით და დავსვეცკაობდით. ანგარიშის მოტანისას ყველა ერთად ვეძებდით ”ჩაისთვის” დასატოვებელ ”ქეშს”. ანგარიშს საკრედიტო ან სადებეტო ბარათებით უმკლავდებოდა ”გურუ”.

მენატრება ”ბოჰემური” საღამოები!!!